درمان روان پویا یک نسخه کوتاه و ساده از روانکاوی است. این رویکرد درمانی در تلاش است تا فرایند های ذهنی اعم از درک احساسات را تسهیل ببخشد. رویکرد درمان روان پویا کل نگر است که در خصوص درمان مشکلات مرتبط با سلامت روان اعم از اختلال اضطراب موثر واقع است. ما در این مقاله قصد داریم درباره چیستی، رویکرد، تکنیک و مراحل درمان روان پویا اطلاعاتی را ارائه دهیم.
درمان روان پویایی چیست؟
زمانی که سخن از درمان روان پویا به میان می آید، اغلب تصویر سنتی را که بیمار بر روی شزلون چرمی و ضخیم دراز کشیده است و درمانگر با یک دفترچه یادداشت در نزدیکی بیمار نشسته است را تجسم می کنند. این تصویر برگرفته از روش روانکاوی زیگموند فروید برگرفته است.
درمان روان پویشی به عنوان یک نسخه ساده و کوتاه از روانکاوی توسعه یافته است. درمان روان پویا عمل بهبود روان پویشی را تکمیل می سازد. تکنیک های روان درمانی در روان پویشی شامل گفتار درمانی سنتی می شوند که به فرایند های ناخوداگاهی متمرکز هستنند. این تکنیک درمانی بر رفتار مراجعه کننده با دنیای بیرون تاثیر گذار است.
از درمان روان پویایی برای بهبود مشکلات مرتبط با سلامت روان اعم از اختلال شخصیت، افسردگی، اضطراب، اختلال مصرف مواد، اشتها، مشکلات بین فردی، اختلال روانشناختی و اضطراب اجتماعی استفاده می شود.
رویکرد درمان روان پویا
درمان روان پویشی دارای رویکرد کل نگر به فرد است. این امر با رویکرد های درمانی شناختی- رفتاری که در ست و جو کاهش مشکلات در مراجع هستند، در تضاد است. ممکن است درمان شناختی- رفتاری فرد را به عنوان یک کل مورد بررسی قرار دهد. با این وجود به طور دائم به سمت رسیدگی به یک موضوع خاص پیشروی می کند.
از منظر فروید ذهن به وسیله ی سه نیرو Id، ایگو و سوپرایگو فعالیت می کند. نیرو Id از غرایز انسان تشکیل می شود و تشکیل دهنده ی اساس ذهن ناخودآگاه است.
سوپرایگو مولفه اخلاقی انسان را که باور های درست و غلط را کنترل می کند و ایگو یک میانجین بین غرایز حیوانی id و اندیشه اخلاقی برتر سوپرایگو است. ایگو کمک می کند تا به آداب اجتماعی پایبند باشید. همچنین در تلاش است تا ماهیت دیالکتیکی را میان اید و سوپرایگو برقرار سازد.
همگام با نیرو های فعالیت دهنده به ذهن، فروید ذهن را در سه سطح تقسیم می نماید.
ناخودآگاه
اساسی ترین باور ها، غرایز و الگو های فکری- رفتاری انسان در سطح ناخودآگاه قرار دارند. در واقع تصورات فرد از خود، دنیا، روابط با دیگران، عمیق ترین خواسته ها و … در سطح ناخودآگاه جای می گیرند.
از آنجایی سطح ناخودگاه است فعالیت های بسیاری لازم به اجرا است تا درباره مسائل قرار گرفته در این سطح آگاهی پیدا کنید.
فروید بر این باور بود که ضمیر ناخودآگاه تعیین کننده کیستی، خواسته ها و اعمال اجرایی برای دستیابی به خواسته ها است.
ضمیر ناخودآگاه
سطح ضمیر ناخودآگاه بین خودآگاه و ناخودآگاه قرار دارد که با کمی فعالیت قابل دسترسی است. ضمیر ناخودآگاه دربردارنده ی بسیاری از نیرو های سوپرایگو و ایگو است.
هوشیار
عنوان بیشترین آشنایی انسان به سطح هوشیار اختصاص دارد. این سطح ارائه دهنده کمترین اطلاعات درباره ی فرد است. بر اساس بیانیه های فروید، سطح هوشیار ذهن نشان دهنده ی روش خاصی است که شما نسبت به دیگران واکنش نشان داده اید.
روانکاوی و روان پویایی
روانکاوی در شکل گیری چهار مکتب فکری اصلی اعم از فرویدی، روانشناسی نفس یا آگاهانه، روابط ابژه و خود روانشناسی تاثیر گذار بوده است.
این مکاتب ارائه دهنده ی تکنیک های درمانی روان پویا هستند که از تئوری های مختلفی نظیر شکل گیری شخصیت، آسیب شناسی روانی، تغییر و تکنیک های درمانی برخوردار می باشند.
همچنین بخوانید:”هنردرمانی چیست؟ مهم ترین تکنیک های هنر درمانی“
مراحل درمان روان پویایی
از منظر تاریخی رویکرد فروید در تلاش است تا یک رویکرد را در جامعه پزشکی درباره رابطه پزشک با بیمار انعکاس دهد. مرحله های درمان روان پویشی یک نتیجه گیری در ذهن را شکل می دهند. این در حالی است که احتمال می رود تکنیک های درمانی روان پویشی الزاما به یک هدف، نیاز و مشکل ویژه متمرکز نباشند.
رویکرد فروید به طور عمیق مراحل درمان روان پویشی و مکتب تشخیصی مددکاری اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده است.
تعهد
اولین مرحله درمان روان پویشی، تعهد است. در این مرحله یک رابطه درمانی ایجاد می گردد و درباره انگیزه و میزان مناسب بودن رویکرد درمانی بحث می شود.
فرآیند
در مرحله فرآیند الگو های فکری و رفتاری مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین درباره ی انگیزه ها و مکانیسم های دفاعی مراجعه اطلاعاتی جمع آوری می شود.
تغییر
در مرحله تغییر تلاش می شود تا با تغییر الگو های فکری و رفتار های قدیمی غم از دست دادن یک مسئله کاهش پیدا کند. جالب است بدانید در مرحله تغییر الگو های فکری جدید و مناسب جایگزین رفتار های مخرب می شوند.
خاتمه
به مرحله ای که روابط انتقال مثبت، اشکال وابستگی پسرونده و ایده آل سازی های کودکان به راه حل نهایی دسترسی پیدا می کنند، خاتمه اطلاق می شود. در این مرحله درمانجو به صورت مستقل از درمانگر در حالت خود مختاری قرار می گیرد.
تکنیک و مثال برای درمان روان پویایی
درمان روان پویایی یک شکل از گفتار درمانی یا درمان بینش محور است. کسب بینش نسبت به نیرو های اساسی تفکر و رفتار، ضامن تغییر است.
درمانگر با مشاهده احساسات مراجع به عنوان آشکار کننده مسائل نهفته، مشتریان را به صحبت تشویق می کند. سپس به مراجعه کننده کمک می کند تا بین احساسات، موقعیت های ایجاد کننده احساسات و تجربیات دوران کودکی یک نقطه ارتباطی را شکل دهد.
ممکن است درمانگر روان پویشی در خصوص دسترسی به بخش های عمیق تر خود در ناخودآگاه از تکنیک های تحلیل رویا، تداعی آزاد، توجه به لغزی های فرویدی و … بهره بگیرد.
فرض کنید یک مراجعه کننده از ترن هوایی ترس دارد. ضمیر خودآگاه مراجع بیان می کند که ترس فرد از ترن هوایی به موجب شدت آن است.
ممکن است درمانگر از طریق ارتباط آزاد در یابد که مراجع ترن هوایی را به موجب ترس از کنترل شدن دوست ندارد. یک ترن هوایی می تواند فرد را بدون توانایی کنترل به جایی که می خواهد هدایت کند. بنابراین چگونه ممکن است ترس از ترن هوایی روابط، باور ها و کار بیمار را تحت تاثیر قرار دهد. در درمان روان پویایی تلاش می شود تا کلیه این مسائل آشکار گردند.
درمان روان پویا برای اضطراب
رویکرد روان پویشی تمایل دارد تا از تقلیل مشکلات به مصرف دارو های شیمیایی اجتناب نماید. این در حالی است که برای درمان مبتلایان به اضطراب دارو موثر واقع است. در واقع برای شکل گیری عملکرد طبیعی مبتلایان به اضطراب ضرورت دارد از دارو بهره جست.
دارو درمانی نمی تواند عامل اصلی شکل گیری اضطراب را که اغلب به شکل ناخودآگاه است، درمان نماید. اگر می خواهید اختلال اضطراب را با تغییر افکار و احساسات نارحت کننده درمان کنید باید از درمان روان پویا بهره بگیرید.
در رویکرد درمانی روان پویشی رویا، ترس و خواسته های بیمار به عنوان یک منبع اطلاعاتی از دیدگاه فرد مورد بررسی قرار می گیرد. این رویکرد تلاش می کند تا نحوه تاثیر گذاری اضطراب را بررسی کند و به شما کمک نماید تا تجربیات خود را با اضطراب درک کنید.
علاوه بر این ممکن است درمان روان پویشی به بررسی مکانیسم های دفاعی، چگونگی ارتباط مکانیسم های دفاعی با ترس ها و نحوه ارتباط مکانیسم ها با اضطراب بپردازد.
بیشتر بخوانید:
رشته روانشناسی و زیر شاخه های آن
